Jeżówka, kwiat w służbie naturalnej obrony organizmu

Stosowana od wieków w medycynie naturalnej jeżówka jest łatwo rozpoznawalna dzięki pięknym fioletowym płatkom.

Ten wieloletni kwiat pochodzący z równin Ameryki Północnej ma o wiele więcej do zaoferowania niż swój wygląd.

Od wieków stosowana przez rdzenne ludy Ameryki jeżówka znajdowała zastosowanie miejscowo do opatrywania zakażonych ran lub leczenia ukąszeń węży. Korzenie żuto również w leczeniu dolegliwości układu oddechowego, kaszlu, bólów głowy i żołądka.

Termin jeżówka obejmuje dziewięć gatunków kwiatów, w tym dwa szczególnie wyróżniające się: jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea (L.) Moench.) i jeżówka wąskolistna (Echinacea angustifolia DC.). Jeżówka wąskolistna jest rzadziej spotykana. Oba gatunki mają jedna zbliżone do siebie właściwości, różnią się jednak nieco wyglądem. Jeżówka purpurowa wykształca krótsze i szersze płatki.

Właściwości jeżówki

Niezależnie od gatunku, jeżówka charakteryzuje się bogactwem flawonoidów i polifenoli, co daje jej silne działanie przeciwutleniające. Zawiera również kwas kawowy, który naturalnie działa antyseptycznie, polisacharydy o właściwościach przeciwwirusowych oraz alkiloamidy, które działają jak naturalne środki przeciwgrzybicze.

Najczęściej stosowana ze względu na swoją rolę w stymulowaniu układu odpornościowego, leczeniu dolegliwości wirusowych i oddechowych, a także właściwościach przeciwinfekcyjnych. Dzięki bogactwu alkiloamidów i polisacharydów jeżówka ma właściwości immunomodulujące, działając na aktywację różnych komórek odpornościowych, w tym limfocytów i makrofagów. U dorosłych jeżówka może być stosowana jako środek na pobudzenie układu odpornościowego i zapobieganie infekcjom, ale także w przypadku sezonowego przemęczenia czy przepracowania.

Z tych wszystkich powodów echinacea występuje w kilku formułach dedykowanych wspieraniu naturalnych mechanizmów obronnych. Na przykład suplement diety Skarby ula łączy jeżówkę z kluczowymi składnikami aktywnymi: mleczkiem pszczelim, miodem, propolisem i pyłkiem kwiatowym, zapewniając wsparcie obronne przed infekcjami wirusowymi.

Jeżówka nie ogranicza się do profilaktyki, wspiera w skracaniu infekcji i pomaga przy schorzeniach laryngologicznych. W tym wskazaniu interesujące będzie spożywanie jeżówki w postaci herbaty ziołowej, wchłanianie gorącego płynu sprzyja również skuteczności funkcji obronnych błon śluzowych. Wzmacniając produkcję białych krwinek, jeżówka wzmacnia organizm w kontakcie z wirusami i pomaga zmniejszyć zmęczenie.

Właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne jeżówki sprzyjają również gojeniu się infekcji dróg moczowych, sprzyjając eliminacji bakterii obecnych na wewnętrznych ścianach pęcherza moczowego. Wsparcie suplementem diety na bazie jeżówki lub jej spożywanie w formie naparu może być zatem interesująca dla osób ze skłonnością do zapalenia pęcherza moczowego.

Dzięki swoim właściwościom antyseptycznym i łagodzącym jeżówka jest również dobroczynna dla skóry, dlatego może być stosowana również zewnętrznie. Ma udowodnione właściwości nawilżające, lecznicze i przeciwzapalne u osób cierpiących w szczególności na łuszczycę lub egzemę, stąd obecność tego kwiatu w niektórych kremach nawilżających.